فرایندهای بی هوازی تصفیه فاضلاب
فرایندهای بی هوازی شامل فرایندهایی هستندکه در غياب اکسيژن محلول توسط ميکروارگانيسم ها اتفاق مي افتد. روش های تصفیه بی هوازی جزو روشهاي بيولوژيکي تصفيه فاضلاب قرار می گیرند. تصفیه بی هوازی شامل مجموعه ای از فرایندهای میکروبیولوژی است که ترکیبات آلی را به متان و دی اکسید کربن تبدیل می نماید. در این فرایندها میزان جامدات فرار، بسته به شرایط بهره برداری، 35 تا 60 درصد کاهش می یابد. هضم بی هوازی از مدتها قبل برای تثبیت لجن فاضلاب به کار گرفته می شد. روش UASB ، FBR ،ASBR نمونه هايي از روش هاي بي هوازی تصفيه فاضلاب هستند. در سپتيک تانک به سبب عدم وجود اکسيژن محلول کافي فرآيند بي هوازي بيولوژيکي غالب است.
تفاوت های فرایندهای بی هوازی و هوازی
در تصفیه هوازی تصفیه فاضلاب، هرچه بار آلی ورودی به سیستم بیشتر باشد (میزان BOD وCOD فاضلاب ورودی بیشتر از1000 mg/l باشد)، میزان هوای مورد نیاز جهت تصفیه فاضلاب افزایش می یابد. در نتیجه هزینه های مربوط به بهره برداری نیز افزایش خواهد داشت. همچنین غلظت زیاد مواد آلی سبب تولید مقدار زیادی لجن می شود که هضم و دفع آن می تواند مشکلات بهره برداری زیادی را به همراه داشته باشد.
در سیستم های تصفیه بی هوازی (به دلیل تفاوت در نوع میکروبیولوژی و سینتیک تجزیه و جذب مواد آلی نسبت به فرایندهای هوازی) میزان لجن تولیدی حدود 30-20 برابر کمتر است. همچنین نیازی به هوادهی در این سیستم ها نمی باشد. لذا استفاده از این سیستم ها جهت تصفیه فاضلاب های دارای بار آلی زیاد نظیر صنایع غذایی، سبب ایجاد راندمان بالایی در تصفیه فاضلاب خواهد شد. لازم به ذکر است که در تصفیه بی هوازی، تصفیه فاضلاب کامل نشده و فقط بار آلی ورودی تا حد بسیاری کاهش می یابد. بنابراین استفاده از سیستم هوازی متعاقب سیستم بی هوازی جهت رسیدن به استانداردهای مورد نظر پساب خروجی ضروری است.
امروزه تصفیه فاضلاب برای استفاده مجدد در تولید صنعتی در دنیا بسیار معمول است. ارتقای روشهای تصفیه فاضلاب و همچنین تصفیه آب صنعتی باعث مصرف بهینه منابع آبی خواهد شد.
